کودکان@ فردا

 

بخش نخست

( سنگ هايي را که در دست داريم، به سوي فردا پرتاب نکنيم. آنرا براي ساختمان فردا به کار گيريم.

ما فرزندان سده بيست و يکم هستيم. سده ي خرد و عشق.

بايد آزادي را از خود و درون خود جشن گرفت.

بايد نوسازي را از همين جا و هم اکنون آغاز کرد.

انسان نوين، به خود، به ديگران، به طبيعت، به خرد، به فضيلت احترام مي گذارد.)

 

از کتاب: سفر در خويش.محمود کوير

 

يکي از مشکلات آدم ها، در جوامعي مانند ما، اين است که مردمان فکر مي کنند که بر تمام امور جهان آگاهي دارند و يا بايد داشته باشند. در نتيجه با اندک دانشي و يا بدون کوچکترين آگاهي به اظهار نظر و راهنمايي و راهگشايي پرداخته و بر پريشاني اوضاع مي افزايند.

اگر کسي سرما بخورد و يا سردرد داشته باشد، همه پزشک هستند و از چاي و شوربا و قرص گرفته تا دعا و جادوو نذر و نياز پيشنهاد مي دهند.

اگر در خاورميانه مشکلي پيش آمده، بلافاصله به تحليل شرايط سياسي و اقتصادي پرداخته و حرف هايي مي زنند و راه هايي پيشنهاد مي دهند که سران جهان با سدها کنفرانس به اين نتايج د ست پيدا نمي کنند.

اصلن به فکرمان نمي گذرد که روزگار قبيله به سرآمده، روزگاري که دلاک قبيله، پزشک و ماما و جادوگر هم بود. روزگار تخصص هاست. نمي شود که همه مکانيک و پزشک و تحليل گر باشيم.

البته در برخي رشته ها، فکر مي کنيم، چون ما اطلاعي نداريم، لابد به درد نمي خورند و بيهوده هستند. اگر سالوادر دالي و پيکاسو را نمي شناسيم و کارشان را نمي فهميم، يکسره به انکار هنر نو بر مي خيزيم. با هرچه که نو باشد، سر ستيز داريم. در لاک خود بسيار خوشتريم و حاضر به خطر کردن نيستيم.

اگر باله و اپرا نرفته و نمي دانيم که چگئنه هنري هستند،نه حاضريم وقت و پول گرانبهايمان را صرف اين جور چيزها کنيم ونه از خرشيطان پايين بياييم که اين ها هم هنر هستند.

اگر نمي دانيم که هاکي و اسکيت و کريکت چيست، همان بهتر که با تمسخر از کنارشان بگذريم.

اين ها فرهنگ است. براي ياد گرفتنش بايد خون دل خورد. شعر خواندن و لذت بردن از آن يک فرهنگ است. موسيقي و باله و اپرا، فرهنگ است. بايد سدها سال رنج کشيد تا شعور و آگاهي  بدانجا رسد که يک سالن تاتر يا باله برايمان حکم معبد و نيايشگاه پيدا کند.

بايد نسل ها رنج برد تا رفتن به يک موزه يا نمايشگاه و شرکت در يک جلسه شعر خواني براي ما حکم  نيايش پيدا کند. بايد موسيقي و هنر و فرهنگ در خانه و جان ما راه يافته و جاي خود را در زندگي روزانه ما بيابد.

يکي از اين مشکلات براي پدر و مادرهاست:

مشکل آموزش کودکان در خانه. مشکل تربيت آن ها.

مي پرسم آيا تا کنون به کدام کلاس آموزشي در اين زمينه رفته ايم؟ در اين گستره چند کتاب آموزشي خوانده ايم؟ به چند کارشناس در اين پهنه مراجعه کرده ايم؟

آيا فکر مي کنيد همان روش هاي کهنه کافي است؟ فکر مي کنيد به شما بر خواهد خورد که اعتراف کنيد که  نمي دانيد و نياز داريد که ياد بگيريد؟ آيا اصلن فکر مي کنيد مشکلي وجود دارد؟

آيا باور داريم و شهامت آن را داريم که اعتراف کنيم که اگر هم تلاشي کرده ايم، شکست خورده ايم؟ بله! شکست ! مي دانيم که در برابر نسل نوشکست خورده ايم. چاره اي نداريم. اين جا ديگر ايران نيست و امروز هم ديگر دوران خوش گذشته به سر آمده و اين نسل نيز با گام هاي هزار فرسنگي از ما دارد دور مي شود. به غبار راهشان آياخواهيم رسيد؟ نه زبانشان را مي فهميم، نه احساسشان را. دور و دورتر مي شوند و ما مي مانيم با خاطره هاي محو .

چه بايد کرد؟ تسليم؟

نه! آيا راهي هست؟

بله!

اين ها فرزندان ما هستند. اين ها انسان هاي سازنده فردا هستند. به ما نياز دارند.آينده بر تجربه هاي ما نيز بنا مي شود.

ما بازهم عقب مانده ايم.اما دستمان خالي نيست.

بايد برخاست. بايد چشمانمان را بشوييم. بايد زير باران رفت. بايد ياد گرفت. از ابتدا. بايد ياد گرفت که چگونه بايد ياد گرفت.

بايد يادگرفت که چگونه بايد به پارک رفت. چگونه بايد به قهوه خانه رفت. چگونه بايد به تاتر و سينما و موزه رفت. بايد موزه و تاتر و موسيقي و رقص را به خانه آورد. بله! بايد ياد گرفت. راستي کجاي خانه ي ما، کدام کمد يا تاقچه براي موسيقي و تاتر و هنر جا هست؟

به راستي چگونه به پيشرفت کودکانمان در زمينه هاي درسي ياري رسانيم؟

 داد بکشيم: بازي بسه! چرا درس نمي خوني! تا حالا کجا بودي!چقدر تلويزيون نگاه مي کني!

نه! بايد ياد بگيريم! چگونه به کودکان در خانه ياد بدهيم. چگونه مدرسه را به اتاق پذيرايي بياوريم؟ آموزش اگر با تجربه و آزمايش و تماس مستقيم با طبيعت نباشد، راه به جايي نخواهد برد.آموزش از شاهراه آزادي مي گذرد. نيايشگاه آموزش با چراغ اعتماد و احترام روشن است.

آيا مي دانيم که در سايت هاي بي بي سي  مي توانيم سدها صفحه مطلب در همين زمينه پيدا کنيم؟( چگونه مدرسه را به اتاق پذيرايي بياوريم)و( آموزش کودکان بوسيله بزرگسالان)و...

آيا مي دانيم که اينک صدها هزار پدر و مادر، ديگر کودکان خود را به مدرسه نمي گذارند و در خانه، آن ها را با روش هاي جديد آموزش مي دهند؟ آيا مي دانيم در همين زمينه هزاران برنامه کامپيوتري به نام( آموزش فرزندان در خانه) وجود دارد. مجله و انجمن و مدرسه هاي ويژه وجود دارد؟

آيا مي دانيم که ساليان درازي است که بانويي به نام مونتسوري، روش هاي جديد آموزش کودکان را به وجود آورده و در اين زمينه سدها کودکستان و مدرسه در سراسر دنيا به وجود آمده و هزاران مقاله وکتاب نوشته شده و شما مي توانيد به سادگي، همه آن ها را بر روي کامپيوتر با تايپ کردن نام اين بانو پيدا کنيد؟( در بخش هاي آينده اين سلسله نوشتار، بخش ويژه اي در باره سيستم مونتسوري خواهد بود.)

آيا مي دانيد در همه کشورها، مجلاتي رايگان در مدرسه ي کودکان ما پخش مي شود که مي تواند راهنماي خوبي براي ما باشد و آدرس  هاي زيادي در اختيار ما بگذارد؟

آيا تا به حال در کلاس هاي آموزشي در اين زمينه شرکت کرده ايم؟

آيا در جلسات پدر و مادرها در مدرسه فرزندانمان شرکت مي کنيم؟ آيا عضو کانون خانه و مدرسه هستيم؟ آيا با مشاور مدرسه گفتگو مي کنيم؟ آيا عضو کتابخانه محل هستيم؟ آيا خواسته ايم که در کتابخانه محلمان بخش فارسي داير کنند؟ آيا در جلسات داستان خواني، شعر خواني در کتابخانه محلمان شرکت مي کنيم؟

بياييم تا  مدرسه را به خانه بياوريم.

بياييد در خانه، با فرزندانمان گل بکاريم. کاردستي درست کنيم. وسايل خانه را تعمير کنيم. کيک بپزيم. نقاشي کنيم. رنگ بزنيم. واکس بزنيم. خياطي کنيم.

آيا  خودمان:

کتاب مي خوانيم؟ کتاب مي خريم؟ باکودکمان کتاب مي خوانيم؟

بياييد تا براي کودکمان يک کتابخانه درست کنيم. يک طبقه از يک قفسه براي کتاب. يک طبقه از يک قفسه براي طبيعت( برگ ها. سنگ ها. گوش ماهي ها. گل هاي خشکيده)

بياييد با طبيعت همسفر شويم:

با فرزندانمان به جنگل برويم. برگ و گل و ميوه گردآوري کنيم. به صداي پرندگان گوش کنيم.

 با کودکانمان، به کنار دريا برويم و باشن ها بازي کنيم. به آواز موج ها و پرندگان دريايي برقصيم. به تماشاي آسمان و ستاره ها برويم.

 

***

پاره اي نشاني هاي سودمند:

 به اين نشاني ها نگاهي بيندازيم!

 

 

http://www.bbcmagazines.com/parenting/

http://www.bbc.co.uk/schools/parents/

http://www.kidsolr.com/parentsresource

http://www.woodlands-junior.kent.sch.uk/parents/educsites.html

http://www.montessori.org/

http://www.montessori.edu/

http://www.montessori-ami.org/ami.htm

 

 

 

شاد باشيد. سبز و سرو باشيد

محمود کوير