 |
جمعه ۲۳ بهمن ۱۳۸۳ - ۱۱ فوريه ۲۰۰۵
|
|
|
چند شعر از محمود کوير
بازار عاشقان
آهاي!
هسهاي!
چند
قطره ياس زرد
کمي
آواز صنوبر
براي
زخم هاي محمد!
يک پياله
خنده ي بابونه
يک
شاخه اردي بهشت
براي
بال پروانه.
بازار
عاشقان کجاست!؟
***
تلخ خواني
تنها
تنبوري مست
زير
درخت گريه
غزل
هاي طاهره مي خواند.
وقتي
تو را،
کنار
ميدان درد
تازيانه
مي زنند.
***
کيمونو
آهاي
پروانه خانوم!
کيمونوي
تنت را
از
بازار بهشت خريده اي
يا از
شاعري که هايکو مي سرود!؟
رويا
روياهاي
ما سياه و سپيدند
هيچ
کس خواب رنگيني چون من نديده است
من
خواب ديده ام که بيدارم
و عشق
پادشاست
***
فردا
روزگاري
من،
حق خواهم
داشت
تا
بنوشم:آبي
بپوشم:
زرد
بخندم:سبز
و
کماني رنگين
آرزو
داشته باشم
در
دل.
***
روسپي
چشمانش،
به رنگ خدا
صدايش،
بال بال ملايكه
تنش،
باهار
به
باغ سينه اش، انار قندهار.
آنجا!
كنار
بازار تازيانه فروشان
پرپرش
كردند.
***
عطر دهل
عطر غريب دهل
دارد آسمان.
بر كدام خاك
پشته ،
مادران،
كشتگان خويش را
شماره مي كنند!
***
دختر بودا
آهاي نيروانا!
دختر بودا!
براي روسپيان بنارس آوازي بخوان
پيش از آن که پر پر شوي
در کوچه هاي گرسنه ي کلکته!
***
شبدر خانوم
آهاي شبدر خانوم!
عطر شيطان پروانه دارد،
آغوش سبز تو!
|
|
|
| |