جدي بودن يا نبودن، پرسش اين است!
در پاسخ به آقاي فرهنگ اعتمادي
کوروش گلنام
جهارشنبه 30 ديماه 1383 ـ 19 ژانويه 2005
هم ميهن گرامي آقاي فرهنگ اعتمادي در نوشته اي زير تيتر " آسيب شناسي يک
گفتگوي سياسي"، در بخشي نيز به نقد نوشته اي از نگارنده با تيتر" بيانيه
255 تن، اشک تمساح" درج شده در سايت "اخبار روز، 23 ديماه 1383"
پرداخته اند. ضمن سپاس از توجه و نوشته ايشان،
نه براي پاسخ گويي بلکه تنها جلب توجه بيشتر اين هم ميهن گرامي، به چند نکته اشاره
مي کنم:
1 ـ اگر به آن نوشته من کمي بيشتر دقت شود دريافته خواهد شد که دست کم 3 بار
از مهره هاي مهم و يا مهره هاي مؤثر اصلاح طلبان حکومتي سخن رفته است که هدف اصلي آن نوشته بوده اند نه همه آن 255 تن.
2 ـ آن نوشته در عين حال پرسش هايي را
نيزبه ذهن خواننده مي آورد. مگر آقاي خاتمي هنوز هم رهبر اصلاح طلب طلبان حکومتي
خواستار ماندگاري رژيم نيستند؟ ايشان که به پيروي از "رهبر معظم"هميشه
گفته اند که ما در ايران زنداني سياسي نداريم!
3 ـ پس ايرادها بسيار بنياني تر از ايراد به بند 4:" امكان حضور
و فعاليت نامزدهاي اپوزيسيون قانوني در انتخابات" است. براي نمونه در بند
3 نيز خواستار" رفع فشار از احزاب و گروهاي سياسي" شده اند که کم
ايراد تر از بند 4 نيست. شما خوب مي دانيد و منهم ميدانم که منظور خودي هاي ديروز و
نيمه خودي هاي امروز هستند. آيا کسي مي تواند روشن کند که سهم اپوزيسيون غير خودي
چه مي شود و مگر ايران ملک پدري آقايان است که تنها آنها حق کوشش سياسي در چهارچوب
احزاب و گروه ها را داشته باشند.
4 ـ بحث دوست گرامي بسيار در خور توجه است و نظر ايشان مورد احترام اما من فکر
مي کنم ديگر امروز و پس از گذشت نزديک به 26 سال از حاکميت"جمهوري" اسلامي
و انبوه گرفتاري ها يي که مردم را در آن غرق کرده و آسيب هاي فراواني به آنها وارد
آورده اند، ديگر نمي توان با زبان تعارف با کسي گفتگو کرد. نگارنده پيش از اين نيز
در نوشته هاي ديگري بارها ياد آور شده است که مردم با جهت گيري ها و واکنش هاي هر
روزه خود پي درپي نشان داده اند که اين رژيم را نمي خواهند. آقايان اصلاح طلبان
حکومتي اما به روشني مي گويند که ما همين حکومت را مي خواهيم به شرط آنکه بتوانيم
از سخت سريش کم کنيم و آرايش ديگري به چهره زشتش بدهيم! اما مگر شدني است و مردم
تا به کي بايد به اين خيال ها دل خوش شوند؟ پيروان زر وزور خود خوب مي دانند که هر
نوع گسست و دگرگوني بنيادي در شيوه حکومتي اشان، در حکم سقوط و نابودي آنهاست. آيا
دوست گرامي از آقايان اصلاح طلبان حکومتي و آن بر خوردهاي زشتي که با فراخوان
رفراندم کردند از آن ميان سخنان دشمن گونه و تمسخر آميز آقاي سعيد حجاريان، از
همآن "امضاء کنندگان مهم" اين بيانيه، نيز به همين گونه انتقاد کرده
اند؟
با وجود همه سخنان زيبا، آن بيانيه را نبايد جدي گرفت چرا که مردم اين حکومت و
طرفداران ماندگاريش را در هر لباس و به هر
چهره اي که باشند جدي نمي گيرند. جدي بودن يا نبودن، پرسش اين است!
با سپاس و دوستي
کوروش گلنام
