اسرائيلی کردن آمريکا

سه شنبه ۲۶ فروردين ۱۳۸۲ - ۱۵ آوريل ۲۰۰۳

روزنامه هارتض- گيدون سامت

برگردان :سعيد سلطانپور

حوادث عراق ميتواند به عنوان اسرائيلی شدن آمريکا تلقی شود. چشمان خود را يک دقيقه ببنديد و تفنگداران دريائی را در کربلا و پياده نظام جولانی(اسرائيل)را در اردوگاه تول کرم (فلسطين ) تصور کنيد. جای تعجب نيست که دو جناح متضاد اسرائيل معتقدند که نتيجه خوبی از اين جنگ بيرون خواهد آمد. بعنوان مثال ، آنها با کنجکاوی کشته شدن سرباز آمريکائی در عمليات انتحاری را دنبال می کنند و نيز عکس العمل ارتش در برابر آن را. بعد از اينکه يک تاکسی در عمليات انتحاری استفاده شد ،تفنگداران دريائی ماشين بعدی رابا سر نشينان غير نظاميش منهدم کردند. جناح های چپ و راست آنچنان علاقه مند نيستند که ارتش چه چيزی از جنگ ياد ميگيرد. بلکه آنچه آنها را وسوسه ميکند درسها ی سياسی و ديپلماتيک هست که کاخ سفيد ياد می گيرد. اين جنگ تنها جنگی است که اسرائيل در آن شرکت ندارد ولی انتظار نتايج مهمی از آن برای اينده اش را از آن دارد.

اين بدليل مقايسه بين سرنوشت اسرائيل در بين همسايگان دشوار و آمريکا نيست . بلکه بدليل تلاشهای آمريکا برای فعاليت در منطقه بعد از متوقف شدن جنگ است.

از نقطه نظر يک ديدگاه اسرائيلی، دو چيز متضاد راديکال در راستای منافع آمريکا وجود دارد.

به نظر رسمی جناح راست اين ديدگاه با منافع اسرائيل در تضاد است زيرا آمريکا ميخواهد

به يک توافق بين فلسطين و اسرائيل دست يابد که مستلزم وارد آوردن فشار به اسرائيل خواهد بود.

به نظر چپ ،اين حرکت آمريکابه روشنی بنفع کل اسرائيل خواهد شد.

در پناه جنگ و انچه امريکا "نقشه راه " می خواند تل اويوقبلا شروع به انجام هر حرکتی کرده که شتاب حرکت آمريکا را کند کند.

آيا آنان موفق می شوند؟ چپ ها چندان زمينه عملی برای جلوگيری از موفقيت اريل شارون در مراحل بعدی ندارند. درست است . آمريکا هنوز در حالت گيجی بسذ می برد است همانند بعضی اسرائيلی ها که دارند متوجه می شوند که چه خساراتی به منافع ملی آنان وراد می شود وقتی که در گير تاريخ و علائق کشور ديگری ميشوند.

آمريکا عراق را ضميميه نکرده است و تشکيلاتی هم هنوز راه نينداخته است.هنوز نمی توان حدس زد که ديدگاه آمريکائيان نسبت به اسرائيل در حال جنگ با توجه به درسهائی از جنگ بهبود يابد. حتی بعد از تجربه تلخ ، امريکائيان انچنان ازژنرالهای اسرايئلی که تروريستها ( فلسطينی ها) را بشدت له می کنند ، دلجوئی نمی کنند.

هنور زود است که کينه جهانيان نسبت به يهوديان که از اين جنگ حمايت می کنند کم رنگ تر شود. اما از نظر سياسی آمريکای بعد از جنکگ امريکای ديگری خواهد بود. آنها برای انتخابات رياست جمهوری آماده خواهند شد. سيستم به هر گروه فشاری حساس خواهد بود ار آنجا که در نتيجه انتخابات موثر است.

يک جريان ديپلماتيک اسرائيلی در آمريکا در صدد خرابکاری در اجرای "نقشه راه "است. هر چند که هنوز بصورت پيش نويس است ولی اين هم تل آويو را بشدت نگران کرده است . کنگره با پرزيدنت در مورد وارد شدن جنگ بدون اينکه از جزئيات آن با خبر باشند بر خورد خواهد کرد. موضع جورج بوش با پيروزی که ژنرالهای وی برايش خواهند آورد ، تقويت خواهد شد. اما کسی ضعيف وارد شدن به جنگ توسط وی را فراموش نمی کند. فشار های بين المللی (اروپائيان و اعراب) برای بستن يک قرار داد بين اسرائيل و فلسطينيان ممکن است که بدليل نياز پرزيدنت برای اهداف انتخاباتی ،وی را کجبور به کوتاه آمدن بکند.

بنابر ابن يک ديدگاه برای اسرائيلی کردن آمريکا همان ديدگاه مشهور هنری کسينجر است که می گفت "اسرائيل سياست خارجی ندارد، فقط سياست داخلی نياز دارد. مانند اين قضيه سياست داخلی آمريکا اغلب بر سياست خارجی تفوق دارد. جدای از اين سياست حاکم در آمريکا هميشه در بالاترين سطوح آمريکا کستنی هستند که می توانند آريل شاون را در مورد تغيير طرح تقويت کنند. کسانی که آمريکا را وارد جنگ کردند مانند رامسفيلد که هميشه ارزو های فلسطينيان را با لحن تحقير آميز بيان کرده بر عکس کالين پاول که از سر زمينهای موسوم به اشغالی نام می برد. يک تقابل داخلی وجود دارد در مورد نتيجه بين اعضای کاخ سفيد که مخالف بر قراری نظم نوين در خاور ميانه هستند و کسانی در ميان مردان کاخ سفيد که بطور عقيدتی هيچ علاقه ای به خواست های فلسطينيان ندارند.

الان زود نيست که به مکتب تفکراتی اتحاد شارون ،نا تينيا هو ، رامسفيلد و چينی که دست بالا را در مورد حل مسئله فلسطين خواهد داشت ، توجه نکرد.

اين برای شراون يک موفقيت است که در پيش نويس تغييرات بدهد . در حال حاضرفشار برای تغيير طرح بشدت توسط لابی اسرائيل شامل سفر ۳۰۰ عضو اتحاديه يهوديا ن آمريکا برای اعمال نظر در مورد تغييرات به واشنگتن در اوخر مارچ(فر وردين) شرو ع شده است. در حاليکه همه چيز تحت الشعاع جنگ قرار دارد و کنگره آمريکا فعلا در گير بودجه جنگی است .

اسرائيلی شدن طرح پيشنهادی آمريکا دچار همان بلائی می شود که هر گونه پيشرفتی را در مذاکرات به تا خير انداخته است. هيچ شرطی روی موفقيت اين طرح نبنديد که شرط را باخته ايد.

منبع: ها آرتز- ۴ آوريل