« نعمت های اهدائِی » ارتش های متجاوز به عراق و

ضرورت حمايت از جنبش ضد جنگ !

احمد نوين

سخنگوی يکی از نهادهای انسانی , که برای کمک رسانی به مناطق مصيبت ديده , به کشور عراق رفته بود , در مصاحبه با تلويزيون سراسری سوئد ( کانال ۲ ) , در هشتم آپريل ۲۰۰۳ , اظهار داشت « امروز در شهر دو ميليون نفری بصره بودم . بر اين شهر , هرج و مرج حاکم شده است .» و در حالیلی که او مشغول صحبت بود , کانال مذکور, صحنه ای را به معرض نمايش گذاشته بود , که انبوه مردم بصره با هجوم و پرتاب هر آنچه در دسترشان بود, اعم از سنگ وغيره , تانکها و کاميونهای ارتش سلطنتی انگلستان در آن شهر را , وادار به عقب نشينی نموده بودند.

اين سخنگو ادامه داد که : « پزشکان چهار بيمارستان بزرگ بصره , بشدت از وضع موجود ناراحتند. و اعتراض دارند که دارو و حتی موادِ بی حس کننده برای جراحی را, در اختيار ندارند. بطور خلاصه آنان از همه نظر در مضيقه اند. حتی آب قطع شده است. مواد غذائی در اختيار ندارند. بعد از ساعتها که قطع آب گذشته بود , مقداری آب رسيد , که پزشکان و جراحان توانستند دست هايشان را بشويند. و اين در حالیلی است که , مرتبًا مردم غير نظامی زخمی و يا کشته شدگان حاصل از جنگ را , به بيمارستانها می آورند.

مردم ميگويند, اين ها گفته بودند , که برای آزاد سازی عراق به اينجا می آيند. » . همين گزارشات حاکی از اين است که , هتل محل اقامت خبرنگاران خارجی در بغداد ( هتل فلسطين ) , که در آن صدها خبرنگار و عکاس خارجی اقامت دارند نيز , در اين روز , با شليک گلوله توپِ تانک امريکائی , مورد حمله قرار گرفته است .

اين حمله , بتوسط دوربين فيلمبرداری خبرنگارانِ خارجی , ثبت شده است . و جای هيچگونه انکاری را برای مقامات امريکائی , بجای نگذاشته است. در اين حمله , يک خبرنگارِ عکاسِ رويتر , و يک خبرنگار ديگر , کشته شده اند و تعدادی ديگر از خبرنگاران خارجی نيز , زخمی شدند . بعلاوه در اين روز ( هشتم آپريل ) در اثر شليک يک موشک امريکائی به محل « خبرگذاری الجزير » در بغداد , يک خبرنگار اين رسانه همگانی نيز , به قتل رسيده است . اين روز , از جانب خبرنگاران , « روز سياه خبرنگاران » نام گذاری شد .

در مصاحبه ای مطبوعاتی , که چند ساعت بعد بتوسط يک فرمانده نظامی امريکائی در کويت ترتيب داده شده بود , از وی در رابطه با اين فاجعه سئوال شد. فرمانده نظامی امريکائی پاسخ داد , که در جنگ هميشه امکان اشتباه وجود دارد. اما , يکی ديگر از خبرنگاران گفت ؛ « مسئله اشتباه نيست . ارتش امريکا , به هتل محلِ اقامتِ خبرنگاران خارجی , و مرکز يک رسانه همگانی , شليک کرده است . » .

فرمانده ارتش ايالات متحده امريکا گفت : « خبرنگارانی که در کنارِ نيروهای ما حرکت ميکنند, تحت پوشش ما هستند. اما ديگر خبرنگاران و عکاسان , همواره در معرض خطر هستند . » !

يک سخنگوی « پنتاگون » در امريکا نيز , که سخنان او , از کانال ۴ تلويزيون سراسری سوئد , پخش گرديد, در پاسخ به خبرنگاران در اين مورد اظهار داشت که : « ما به خبرنگاران گفته ايم که جان آنان ميتواند در خطر باشد. » !

بنا برگزارشات منتشر شده , تاکنون , تعداد ديگری از خبرنگارانِ و عکاسانِ رسانهای همگانی , که برای تهيه عکس , فيلم و خبر , به عراق رفته اند, بتوسط ارتش امريکا , در جريان جنگ عراق , کشته شده اند .

اما , آنچه گسترده تر است , کشتار مردم بيگناه عراق است , که همچنان ادامه دارد. بنابرگزارشات تلويزيون سراسری سوئد ( کانال چهار ) , وضعيت بيمارستانهای بغداد نيز به شرايطِ « وضعيت سراسيمگی » و « اضطراری » رسيده است . ورود مداوم کشته شدگان و مصدومينِ غير نظامی جنگ , به بيمارستانهای مذکور , ( در همه ساعات شبانه روز ) , امکان عرضه سرويسِ درمانی قابل قبول را , از پزشکان بيمارستانهای بغداد , سلب نموده است . در اينجا نيز , بر اثر کمبودِ همه چيز - اعم از وسائل بيمارستانی , دارو , مواد بيهوش کننده در موقعِ عمل جراحی , تا آب و غذا - پزشکان را ( که در شبانه روز فقط فرصت چند ساعت خواب را دارند ) , بشدت به اعتراض واداشته است .

بعلاوه , بگفته سخنگوی نهاد انسان دوستانه سوئدی به نامِ « اميد ستارگان » : « در بصره که از حاکميت دولت عراق در آن جا , اثری بر جای نمانده است ( و تنها نيروی متشکلِ در آنجا , ارتش سلطنتی انگليس است ) , پزشکان معترض , از ترس جانشان , خواسته اند که نام آنان , در مصاحبه تلويزيونی فوق الذکر , افشا نشود . !

گژارشاتِ خبرنگاران خارجی , حاکی از اينست که , ارتش امريکا, همچنان شهر بغداد را بطور شبانه روزی, از طريق زمين و هوا مورد حمله قرار ميدهد. و در اين تهاجمات , از گشودن آتش بر روی مردم بی دفاعِ غير نظامی نيز , ابائی ندارد . تصاويری که از محل اصابت بمب های « رهبر براندازِ » امريکائی در بغداد مخابره ميشود , نشان ميدهد که , اين شهر , علاوه بر اين خسارات , ( در اثر حملاتِ متقابل نيروهای عراقی و امريکائی ) , حال خراب شدن بر سر ساکنان غير نظامی و بيدفاع اين شهر است .

رهبران سياسی و نظامی ايالات متحده امريکا , از ترسِ طولانی شدن جنگ و اعزامِ تابوت های متعدد و روز افزونِ جنازه سربازان ارتشهای متجاوز , به شهرهای محل اقامتشان ( که اعتراضاتِ ضد جنگ در امريکای جورج دبليو بوش و انگلستانِ تونی بلر را بشدت دامن خواهد زد ) , مايلند که بهر قيمتی که شده است , جنگ تجاوزکارانه شان را , در اسرع وقت به پايان برسانند .

اين که بطور مثال , چه برسر ساکنانِ شهر پنج ميليونی بغداد , و يا ساکنان شهر دو ميليونی بصره و ديگر شهرهای عراق خواهد آمد , برای اين رهبران , کوچکترين اهميتی ندارد . کشتار مردم عراق اعم از زن و مرد , پير و جوان , و يا کودکان . شيوع بيماريهاری مسری در اثر کمبود آب و مصرف آب آلوده , و يا آسيب های وارده به محيط زيست . از بين رفتن زير بناهای جامعه نسبتًا سازمان يافته عراق و برخوردار از بسياری از امکانات پيشرفته تر ( به نسبت بسياری از جوامع خاورميانه ) و ... به هيچ وجه خاطرِ رهبران کشورهای متجاوز به عراق را , نمی آزارد. برعکس خرابی های گسترده و تحميلی حاصل از جنگ , به مثابه يک « نعمت الهی » , در خدمت سازندگی ( و با توجه به در آمدهای ميليارد دلاری حاصل از اين « سازندگی » ) , مورد استقبال صاحبان سرمايه ( حاميان بوش - بلر ) است .

عمليات ارتش « آزاديبخش » امريکا , اما , تنها به شهرهای فوق الذکر , خاتمه نمی يابد. بنابر گزارشات منتشر شده , در گيری های شديدی در ديگر نقاط عراق , ادامه دارد .

اين عملکردهای تجاوزگرانه ارتش های اشغالگر , به مردم جهان بطور اعم ( از جمله مردم ايران ) , و به مردم عراق بطور اخص , يک بار ديگر نشان داد , که در جهت تامين و گسترشِ منافع سرمايه و سرمايه داران , جان و مال و حيثيت انسانهای موردِ ستم , در ابعای وسيع و وحشتناک , مورد تجاوز قرار ميگيرد . آنچه که برای امثال جورج بوش و تونی بلر ( که ميبايست در جايگاه متهمان , در دادگاههای جنايات بر ضد بشريت نشانده شوند ) , در راس همه امر مورد توجه است ؛ غارت کشور ها , تصاحب ارزش های حاصل از نيروی کار کارگران و ديگر حقوق بگيران ستمديده , جهت انباشت هر چه بيشتر سرمايه , و تضمين اين دورِ غير انسانی است .

آيا توجيح کنندگانِ سياستهای دولت هژمونی طلب امريکا (از جمله در ميان ايرانيان) , از لاپوشانی جنايات جورج دبليو بوش و همدستانش , و زمينه سازی جهت به اسارت کشيدن مردمان کشورهای ديگر , به نفع صاحبان زر و زور , احساس شرم نميکنند ؟

آيا زمان آن نرسيده است , که علاوه بر تقويت بيش از پيش صفوف دهها ميليونی جنبش جهانی ضدِ جنگ , با تقويت صفوف پيگير مخالفانِ جهانی شدن سرمايه , تداوم و تعميق جنبشِ ضد جنگ , تا خروج کاملِ ارتش های دول متجاوز از منطقه را , ممکن نمائيم ؟

تداوم جنگهای بی پايان دولت جورج دبليو بوش و اقامت ارتشهای دول امپرياليستی در منطقه , نه تنها حقوق مردم ايران را به بگونه ای فزاينده ای مورد تهديد قرار ميدهد, بلکه با گسترش ميليتاريستم , علاوه بر تحديد آزادی و حقوق دمکراتيک در سراسر جهان , صلح جهانی نيز همواره در معرض خطر قرار خواد داشت .

بيائيد با تقويت جنبش بزرگ ضد جنگ , علاوه بر ابراز نفرت از حکومتهائی نظيرِ صدام , بوش و بلر , با ايجاد سنگرهای توده ای مردمی در حمايت از مقاومت و مبارزه مردم عراق در راه دست يابی به آزادی, دمکراسی و برابری طلبی , ارتشهای متجاوز به عراق را , وادار به عقب نشينی نمائيم .

اميد , که آن روز , دور مباد !

 

نهم آپريل ۲۰۰۳ - استکهلم

احمد نوين