چهارشنبه ۲۰ اسفند ١٣٨٢ – ۱۰ مارس ٢٠٠۴

نيره توحيدی، در مصاحبه با راديو فردا:

بررسی نتايج اولين سمينار آنلاين در روز جهانی زن

اصولا تلاقی مبارزات زنان در جهان به طور کلی و مبارزات زنان ايران در خارج از کشور به خصوص، با مبارزات زنان ايران در خارج از کشور به خصوص، با مبارزات زنان در داخل ايران سال ها پيش شروع شده است. اين تلاقی را ما حتی در سال ها پيش از زمان جنبش مشروطه هم داشته ايم، اما امروز به خاطر افزايش جهانی شدن و وجود تکنولوژی های جديدتر، اين تلاقی محلی - قومی - بومی با جهانی خيلی سريعتر، عميقتر، و قويتر شده است.

 

 (راديو فردا): به دنبال گفتگوی زنان ايرانی از سراسر دنيا در اتاق مجازی که رسانه بدون مرز اينترنت برايشان فراهم آورده بود، يکی از شرکت کنندگان در اين سمينار Online دکتر نيره توحيدی، استاد دانشکده ايالتی کاليفرنيا، مصاحبه ای داشت با راديو فردا در لس آنجلس که با هم می شنويم.

فيروزه خطيبی (راديو فردا): خانم دکتر توحيدی، اين اولين سيمنار Onlineی که از طرف زنان داخل ايران برای نخستين بار برگزار شد، بازدهش چه بود از نظر شما؟

دکتر نيره توحيدی (استاد دانشکده ايالتی کاليفرنيا): اولا تقريبا بی سابقه بود در تاريخ مبارزات زنان در ايران و نشانگر اين بود که امروزه اصولا در همه جای دنيا جنبش زنان، گفتمان فمينيسم، و گفتمان حقوق بشر به مسائل و جريانات Global و جهانی تبديل شده است. هيچ دولتی و هيچ قدرتی نمی تواند ديوار چين يا برلين بکشد دور کشور يا دور زنانش به خصوص و دور مردم و اين ها را از دستاوردهای بشريت در زمينه دموکراسی و حقوق بشر ناآگاه نگه دارد. همين تکنولوژی جديد اينترنت که زنان ايران هوشمندانه دارند از آن استفاده می کنند، سايت های جديد، و نشريات جديد اينترنتی که به وجود اورده اند، نشانگر اين است که جنبش زنان ايران اگرچه در مرحله آغازينش است از نظر سازماندهی يا هماهنگ شدن، اما به اين سطح از آگاهی رسيده است که نمی خواهد خودش را در درون مرزها محدود نگه دارد. حرکت سمينار Online ديروز در واقع جنبش زنان ايران را فراتر از مرزهای جغرافيايی جلو می برد و آغازی است برای Dialog، گفتگو، ياد گرفتن، و هماهنگ کردن فعاليت زنان آزاديخواه ايران، چه در داخل ايران و چه در خارج از کشور.

 

ف.خ.: نتايجش چه بود؟

دکتر نيره توحيدی: هنوز خيلی زود است راجع به نتايج اين سمينار بگوييم، من مطمئن نيستم که حملاتی که به اجتماع زنان در پارک لاله شد لزوما ارتباط داشت با اين سمينار، چون که ما در همان ساعاتی که مشغول گفتگو روی شبکه اينترنت يا آن اطاق مجازی بوديم، خبر رسيد که از طرف اداره اماکن نيروهای انتظامی اعلام شده است که گردهمايی پارک لاله غير قانونی است و مجوزی صادر نشده است.

 

ف.خ.: اتاق مجازی که صحبتش را کرديد، در حقيقت يک محلی شده است برای همان شبکه سازی که شما در سخنانتان گفتيد.

دکتر نيره توحيدی: در واقع يکی از قدم ها در همان مسير است. اصولا تلاقی مبارزات زنان در جهان به طور کلی و مبارزات زنان ايران در خارج از کشور به خصوص، با مبارزات زنان ايران در خارج از کشور به خصوص، با مبارزات زنان در داخل ايران سال ها پيش شروع شده است. اين تلاقی را ما حتی در سال ها پيش از زمان جنبش مشروطه هم داشته ايم، اما امروز به خاطر افزايش جهانی شدن و وجود تکنولوژی های جديدتر، اين تلاقی محلی - قومی - بومی با جهانی خيلی سريعتر، عميقتر، و قويتر شده است. من مقاله مفصلی در اين مورد قبلا چاپ کرده ام به زبان انگليسی البته که چگونه در تاريخ ايران مبارزات زنان در دنيا تاثير گذاشته است روی مبارزات زنان در ايران و يا بالعکس، مبارزات زنان ايران چطوری تاثير گذاشته است در مبارزات زنان در منطقه و يا جاهای ديگر. امروز اين شبکه سازی و ايجاد در واقع آن چه که در ادبيات فمينيستی ما به جنبش های جهانی زنان می گوييم جنبش های شبيه تور، شبيه شبکه، و يا لحاف ۴۰ تکه که هر تکه اين را دارند بخشی از زنان در گوشه ای از جهان می بافند و به وجود می آورند. اين لحاف ۴۰ تکه که بنا است مناسبات زن و مرد و مناسبات انسانی را دگرگون کند به طرف تساوی جويی، به طرف عدالت جويی، و به طرف خشونت زدايی و اين که مناسبات براساس سلطه جويی و هيرارشی نباشد. اين تلاش سال ها است شروع شده است، زنان ايران به خصوص حالا که شرايط دارد سختتر می شود از چند سال گذشته برای ايجاد احزاب، سازمان ها، و حتی انجمن های غير دولتی و NGOها، شايد يکی از راه ها ايجاد اين هماهنگی های فرامرزی باشد برای اين که بتوانند نيروهايی که آزادی های بيشتر دارند در خارج از ايران، منعکس کننده صدای خواسته ها و مطالبات زنان در داخل کشور باشند.

فيروزه خطيبی، مصاحبه با نيره توحيدی (لس آنجلس )