يکشنبه ۱۷ اسفند ١٣٨٢ – ۷ مارس ٢٠٠۴

پيام کميسيون زنان اتحاد جمهوري خواهان ايران

فرخنده باد هشتم مارس، روز جهاني ما زنان!

جامعه اي که از تأمين عدالت و برابري براي نيمي از جمعيت خود عاجز بماند، هرگز به مردم سالاري، توسعه و رفاه نخواهد رسيد.

 

امروز زنان ايراني با مبارزه سرسختانه خويش توجه عموم مردم کشور و جهان را به اين مهم جلب کرده اند که مبارزه براي حقوق بشر، دمکراسي و توسعه در کشور ما تنها از طريق مشارکت زنان، احقاق حقوق زنان، و توانمند سازي زنان امکان پذير است.

امروز نزديک به يک سده از همايش بين المللي زنان در اروپا که در آن کلارا ستکين «روز جهاني زن» را به عنوان روز همبستگي زنان جهان اعلان نمود، مي گذرد. سرآغاز روز جهاني زن ريشه در مبارزات زنان امريکا و اروپا براي بهبود شرايط کار و حق راي دارد، اما تداوم آن تا به امروز به عنوان روز همبستگي زنان جهان بيانگر گسترش مبارزات زنان در همه کشورهاي جهان براي دستيابي به حقوق برابر در همه عرصه هاي زندگي فردي و اجتماعي مي باشد. جنبش زنان در اين سالهاي دراز با گذر از دشواريها  و رنج هاي فراوان، غيرممکن هاي بسياري را ممکن ساخته است.

امروزه شرايط کار و زندگي زنان، در سرزميني که آن اعتصابات باشکوه را شاهد بود و درديگر بخشهاي اين کره خاکي، يکسره دگرگون گشته و تقريبأ در تمام جوامع بشري، زنان در حال پيوستن به  مبارزه جهاني عظيمي هستند که پيروزي اش پيروزي بشريت، و اصلي ترين نبردش، مبارزه با جهل و نابرابري و رسيدن به عدالت  و آزادي نه تنها براي زنان که براي  همگان است.

جاي تأسف بسيار است که عليرغم پيروزي هاي درخشان و روزافزون زنان جهان، هنوز بسيارند زناني که براي ابتدايي ترين حقوق انساني_اجتماعي خود مبارزه مي کنند. اين نابرابري غيرانساني در بسياري از کشورهاي جهان سوم، بويژه در جوامعي که ساختار اداره کشور بر پايه اديان و سنت است،  با اشکال آزاردهنده تري ادامه دارد. هم جنسان ما در افغانستان، عربستان سعودي، مراکش، الجزاير و نيز ميهن عزيزمان ايران، بدرجات متفاوتي، از حقوق فردي واجتماعي خود محروم اند. زنان ايراني که همواره در هر تحول اجتماعي عليرغم همه محدوديت ها و فشارهاي مضاعف رزميده اند، اينک باز در دهه اول قرن بيست و يکم عليرغم کار و تلاش درخشان خود با سد، قيد و بند هاي يک حکومت مذهبي و زن ستيز مواجه اند.

همان زناني که دلاورانه  و با خطر کردن به ازاي جان و دارايي خود نهضت مشروطه را به اميد بهبودي در وضعيت عمومي جامعه و زندگي فلاکت بار خود، ياري دادند؛ همان زناني که آسيب ها ي فراوان را به جان خريدند و پس از استقرار مشروطيت به ساختن مدارس و آموزشگاهها همت کردند تا چراغ دانش را در مسير دشوار زن و دختر ايراني بيافروزند؛ همان زناني که در صد سال گذشته در آموزشگاهها، انجمن ها، ورزشگاهها و در عرصه دانش، فرهنگ و سياست همواره مورد تعرض قرارگرفته ولي بازپس نمي نشينند، امروز با حکومتي درگيرند که نه تنها پوشش و رفتار اجتماعي آنان را تعيين مي کند، بلکه وظايف مادري و همسري آنان را نيز مطابق سنت هاي مرده اي به تعريف کشانده است که قرنها  از سطح آگاهي و دانش زنان ايران بدوراست! و در چنين تنگنايي و با چنين قيوداتي، زنان ايراني در تمامي عرصه هايي که تا کنون قلمرو بي منازع مردان بوده است، خوش درخشيده اند.

امروز مدارس، بيمارستانها، دانشگاهها، کارخانه ها و ادارات ايران حيطه برآمد مضاعف اين انسانيست که در تمامي جامعه از ستم مضاعف رنج مي برد. جامعه حقوقي ايران سالهاست که که به حضور و تلاش زناني چون شيرين عبادي, مهرانگيز کارو پيش از آنها مهرانگيز منوچهريان  سرافراز بوده است و سرانجام به يمن اين تلاشها توانسته است که براي اولين بار جايزه بي نظير صلح نوبل را نثار هم ميهنان خود کند.

امروز، بر ماندگارترين برگها ي تاريخ ادبيات ايران، نامهاي فرخنده زنان مي درخشد. از پروين اعتصامي تا فروغ فرخزاد، سيمين بهبهاني، سيمين دانشور و صدها زن فرهيخته ديگر ايراني؛  در عرصه هنر جوان سينماي ايران نامهاي دو نسل از زنان ايراني در صحنه جهان مي درخشد و در مجلس و پارلماني که زير مستقيم ترين فشارهاي اقتدارگرايان حکومتي قرار دارد دلاور زناني، چون فاطمه حقيقت جو و همراهانش آنچنان دفاع جانانه اي از حقوق زن و مرد ايراني مي کنند که جهان متمدن را به تحسين وا مي دارند. در عرصه قلم و هنر، زنان پژوهشگر، هنرمند و روزنامه نگار ما با صراحت و شهامت مسائل زنان را  به عنوان مسائل اجتماعي جامعه ايران در مقابل چشم ايرانيان و جهانيان آشکار مي سازند.

امروز زنان ايراني با مبارزه سرسختانه خويش توجه عموم مردم کشور و جهان را به اين مهم جلب کرده اند که مبارزه براي حقوق بشر، دمکراسي و توسعه در کشور ما تنها از طريق مشارکت زنان، احقاق حقوق زنان، و توانمند سازي زنان امکان پذير است. ما زنان جمهوري خواه با باور عميق به اين مهم، و با اعتقاد به همراستا بودن حقوق زنان و دمکراسي، مبارزه براي اين دو را جدايي ناپذير مي داينم. ما حضور خود را در صفوف اتحاد جمهوري خواهان ايران هماهنگ با مبارزات زنان ايران براي کسب حقوق سياسي خويش دانسته و با غرور اعلان مي داريم که مبارزه ما در صفوف اتحاد جمهوري خواهان ايران در جهت دستيابي به دمکراسي واقعي  است که در آن زنان نقشي همپاي مردان ايفا مي کنند. حضور فعال ما در همه سطوح تصميم گيري يک نيروي سياسي دمکراسي خواه در ايران، نشانگر مشارکت آگاهانه و فعالانه مردان و زنان ما در جهت احقاق حقوق زنان و تحقق مردم سالاري واقعي مي باشد.

امروز، در اين شرايط دشواري که بر  ميهن ما مي گذرد، نه تنها هر ايراني با اعتماد و غرور شاهد نقش فعال و موثر زنان هموطن خود درتسريع تحولات اجتماعي ايران بسوي  دموکراسي مي باشد، که جهانيان نيز، به اين نقش آفريني چشم دوخته اند.

   آنچه در اينجا قابل تأکيد است، اعتقاد راسخ ما زنان اتحاد جمهوري خواهان ايران به لزوم ارتباط تنگاتنگ ميان مبارزان زنان ايراني داخل و خارج از کشور  و ضرورت همراهي و پيوستگي هر چه وسيعتر ما به مبارزات زنان در سراسر جهان و استفاده از تجارب يکديگر است. اين واقعي ترين همدردي و هم پيماني ميان همه داعيه هايي است که تا کنون براي پيوستگي جهاني ابراز گشته است و تجارب موفق ساليان اخير آن را تأييد مي کند.  به همت چنين مبارزات متحد و منسجمي  است که ما به ساختن جهاني خالي از ستم جنسي، خشونت و حافظ منافع تمامي بشريت اميد و اعتماد وافر داريم.

 

ما اين روز را به همه زنان، و همه مردان مدافع حقوق زنان شادباش مي گوييم!

و همبستگي خود را با همه مدافعين حقوق زنان در ايران و جهان اعلان مي داريم.

 

کميسيون زنان اتحاد جمهوري خواهان ايران

 ۸ مارس ‏۲۰۰۴