زمانی که شروع کردم به آوردن ِ "
روزانه ها ... " ، هدفم اين بود که دريچه ای باز کنم به سوی ِ نشريات ِ
گوناگون و گاه کلا متفاوت تا ديگرانی ( بويژه جوانان ـ که از مننانی پيروپاتال
ديگر گذشته است ) که تنها نشريات ِ " سازمانی " خودرا می خوانند ، لااقل
ببينند که نشرياتی ديگری ( از " چپ " ترين تا " راست " ترين )
وجودداشته اند ودارند . همين آشنائی با نام ها خود می توانست راه گشا باشد ـ حتی
اگر خود ِ مطلب را نمی خوانند !
شيوه کارم اين بود که ابتدا ، روی ِ جلد
نشريه را بيآورم ، بعد فهرست ِ مطالب و سرآخر، ِ مطلبی انتخابی .
اين منی که هميشه کنج ِ خانه هست و بی
خبر از دنيای خارج ، نمی توانست بداند عکس العمل خواننده گان ( که اگر داشت ) را .
تا اخيرا شنيدم که مرا ( منی که هرگز عضو ِ تشکيلاتی نبوده ام ) متهم می کنند به
جانب داری از يک تشکيلات ِ بطور ِ کامل " مرحوم " و انگاره
"مزورانه" دارم برايشان تبليغات می کنم . آخر چگونه ؟! از آنان هيچ
نمانده است ـ حتی خاکستری .
باری ، اگرچه نشان نمی دهم ، اماسخت
مريضم و خسته و ديگر نای ِ شنيدن ِ اينهمه "الفاظ خوب " را ندارم . پس :
می بندم " پروندهء" روزانه ها ـ افسوس !
