فروش تن با چادر و روسری بر سر":

 گزارشی از فحشا، در ايران

برگردان مهين دخت مصباح

صدای آلمان

روزنامه ها و هفته نامه های آلمانی زبان همچنان توجه خاصی به مسائل ايران دارند و در گزارشهای خبری و تحليلی خود، سياست خارجی ايران و طبيعتا تحولات داخلی کشور را مورد بررسی قرار ميدهند. روزنامه سوئيسی Neue Zrcher Zeitung در شماره ويژه ای که يکشنبه ها منتشر ميشود، به مسئله فحشا در ايران پرداخته که در آن از جمله آمده است: "يکهفته بيش از ورود خبرنگار بی بی سی در ميانه ماه دسامبر به ايران نگذشته بود که طی تلفنی از طرف يکی از مسئولين دفتر خبرگزاری دولتی به او ابلاغ شد که صبح روز بعد بايد خاک کشور را ترک کند. علت آن بود که خانم "للويد روبرتز" از امر فحشا، در ايران فيلم تهيه کرده بود و مقام مسئول اينرا، صحنه سازی دروغ از زندگی درجمهوری اسلامی که گناه محلی از اعراب در آن ندارد، برمی شمرد. خانم للويد روبرتز پس ازاخراج از ايران در گفتگويی با فرستنده تلويزيونی بی بی سی عنوان کرد که چشم پوشی از حضور دختران خيابانی تهران عملا ناممکن است چرا که در هيچ کشور خاورميانه چون ايران نمی توان به اين اندازه عريان، شاهد امر خود فروشی بود . جا به جای شهر، در مسير های پر رفت و آمد، دختران و زنان با چادر يا روسری، با آرايش غليظ و چشمان جستجوگر مشتری، قابل رويت هستند. در حالی که در تهران آنها را مثلا در خيابان جردن به راحتی می توان از درون اتومبيل ديد زد و پياده و سوار شدن شان را به خوبی نظاره کرد، در قسمت های فقير نشين جنوب تهران يا شهرهای مذهبی چون مشهد و قم برای تماس با آنها بايست به قبرستان رفت.

اين روزنامه سوئيسی متذکر ميشود: "در اين ميان، مطبوعات ايرانی واقعيت روسپی گری را پذيرفته و از آن به عنوان يکی از معضل های جدی جامعه کنونی ياد ميکنند. روزی نيست که در مورد کشف يک عشرتکده يا يک شبکه دلالی محبت و يا شلاق خوردن به خاطر روابط به اصطلاح نامشروع خبری در نشريات نباشد. شمار زيادی از نشريه ها چنين برآورد می کنند که در شهر ۱۲ ميليونی تهران، دستکم ۳۰۰ هزار روسپی وجود دارند. طبق آمارتنها در سال گذشته در سراسر کشور ۶۷ عشرتکده کشف و تعطيل شده و ۵۰ هزار نفر در ارتباط با خريد و فروش عشق و سکس دستگير شده اند. آخوندها و برخی کارشناسان جامعه شناسی می کوشند رويکرد زنان به تن فروشی را با اتکا، به دلايل اقتصادی و فقر فزاينده که موجب رانده شدن زنان به لايه های پايين تر اجتماعی ميشود، توجيه و تحليل کنند. اما منتقدان چنين نظريه ای، به ساير جوامعی که در آنها نيز فقر و تنگدستی وجود دارد اما متقابلا از رشد فحشا خبری نيست ، اشاره ميکنند. اين در حالی است که اساسا بحث در زمينه روسپی گری و دلايل آن در سطح اجتماع تابو به شمار ميرود."

گزارشگر روزنامه Neue Zrcher Zeitung در ادامه مينويسد: "به گفته يکی از منتقدان جمهوری اسلامی رشد فحشا، و مصرف مواد مخدر نشانه بارزی است از در هم ريختگی ومتلاشی شدن جامعه . به گفته اين خانم، آخوندها در آغاز انقلاب مراکز فحشا، را بستند و وعده بهبود موقعيت زنان را دادند حال آن که در واقعيت و در عمل ، موقعيت اخلاق و وضع زنان در جامعه ای که تحت سلطه مذهبی های افراطی و قوانين شرعی قرار گرفت، به مراتب بدتر از سابق شد. دختران کماکان توسط والدين خود مجبور به ازدواج ميشوند .حجاب اجباری است و آرايش ممنوع. زنان توسط قوانين موجود به ويژه قوانين مربوط به طلاق و حق حضانت از فرزند تحت ستم قرار ميگيرند و بعد زمانی که پس از مدتها مرارت کشيدن در زندگی خانوادگی، از همسر خود بدون هيچ حقوقی جدا ميشوند و به سختی ميتوانند کاری دراجتماع مردانه برای خود دست و پا کنند. به سوی تن فروشی روی می آورند."

در پايان گزارش اين روزنامه آمده است: "خانم ديگری نيز در گفتگو با خبرنگار بی بی سی اظهار کرده که بيشتر کسانی که به خود فروشی می پردازند ، بيش از ۱۴ تا ۱۸ سال سن نداشته واغلب از خانه فرار کرده اند. گاه به دليل اين که مادر ميخواسته آنها را وادار به ازدواج با مرد مسن و پولداری کند و گاه به اين خاطر که پدری معتاد داشته اند . اين بخت برگشته ها برای فرار از سرنوشت شوم خود، روسپی گری و خيابان گردی را انتخاب می کنند که به نوبه خود می تواند منجر به سلب آزادی و حبس شان شود. اوضاع به گونه ای است که حتی وقتی مسئولين ايرانی تلاش ميکنند برای خارجی ها تصويری از يک جامعه عميقا معتقد به اخلاق و مذهب ترسيم کنند ، همزمان متوجه هستند که اوضاع به کلی از کنترل خارج شده است. شايد از همين رو بود که در تابستان گذشته از سوی وزارت کشور جمهوری ا سلامی طرحی برای داير کردن مراکزی موسوم به خانه های عفاف پيشنهاد شد تا بدينوسيله در آنها جوانان عزب و مردانی که همسرانشان به دليل بيماری های جسمی و روحی خاص قادر به ايجاد رابطه جنسی نيستند، هوس های خود را ارضا، سازند. اين طرح که در آن معاينه پزشکی زنان برای تعيين ميزان سلامتی و در اختيار گذاشتن کاپوت هم پيش بينی شده بود، با مخالفت شديد محافظه کاران روبرو شد و عنوان لکه ننگ گرفت. ديری نپاييد که طرح تشکيل خانه های عفاف به دليل مخرب بودن و تشويق روابط نامشروع و زيان زدن به مناسبات خانوادگی از دور گفتگوها و اخبار روز خارج شد ، اما زنان خود فروش همچنان در خيابان ها باقی ماندند."